Onlangs vroeg iemand me of ik mee wilde naar een avond over bloementherapie. Je moest dan een bloem die jou voorkeur had meenemen. Ik heb voor te veel bloemen een voorkeur, zo´n therapie is aan mij niet besteed. Al ken ik wel de invloed van bloemen op je gemoed en een vaas vol gele bloemen bij somber weer kan wel eens helpen. Om toch wat meer over die therapie te weten te komen kocht ik bloemenorakelkaarten. Mooie kaarten met raadgevingen en wijsheden. Maar helaas, op het madeliefje na, zaten er geen wilde bloemen tussen. Sommige teksten spraken me wel aan en toen ik onlangs in de wilde plantentuin, tot mijn enkels in de op boomplantdag vers gestrooide houtsnippers, stond en vooral veel werk zag, nam ik de tekst op de kaart van de Hortensia dan ook maar letterlijk: “Het is gemakkelijker de eerste stap te zetten, als je dit probleem in stukjes oplost”. En zo is het maar net, perk voor perk, dacht ik. En ging op zoek naar het stekje Peterselievlier, dat ik vorig jaar geplant had. Zou het nog te vinden zijn tussen de woekerende ‘panen’ (kweekgras).
Vlier in veel soorten
Gewone Vlier (Sambucus Nigra) staat er voldoende in de tuin, maar de Peterselievlier is mooier met een fijner blad. Bij een recent klinisch onderzoek naar vlierbessensiroop werd vastgesteld dat het de verschijnselen en de duur van griep verminderde! De siroop is denk ik wel bij iedereen bekend, evenals de thee van de bloesem, als een prima middel bij griep en verkoudheid. Toch nog maar eens wat aandacht voor deze struik. Er is genoeg over te vinden en, wat ik nog niet wist, er zijn ook diverse siercultivars zoals Aurea met een goudgeel blad, Madonna met roomgeel gevlekte blad, Black Lane met paars zwart blad en roze bloemen, nooit gezien (op een plaatje erg mooi). Er is ook nog de Bergvlier, maar die is giftig.
Van oudsher dus al een zeer gewaardeerde struik, de naam Sambucus betekent schuiftrompet, het vlierhout werd vroeger gebruikt voor het maken van fluitjes. Zo lang is dat niet geleden want ik herinner me nog dat mijn pa die maakte, alleen niet dat die fluitjes werden gemaakt van vlierenhout.
Vlier speelde ook in de oudheid al een grote rol in de Magie, vanwege haar verbondenheid met de godin van de dood, en in sprookjes en sagen (Vrouw Holle woonde onder een Vlier.)
De Vlier was minder geliefd bij christenen en werd Duivels- of Judasboom genoemd, want Judas zou zich aan een Vlier hebben verhangen. Een paddenstoel, daarom genaamd Judasoor, is een zwammensoort die vooral goed gedijd op Vlierenhout. De paddenstoel lijkt echt op een oor en wordt nog steeds, vooral in China, massaal voor consumptie gekweekt.
Dicht bij huis geplaatst biedt de vlier bescherming tegen bliksem, verjaagt muggen en vliegen, (begrijpelijk want de geur is minder aangenaam) en ook mollen hebben er een hekel aan. Maar ik heb geen idee hoe men daar dan de Vlier voor gebruikt, misschien in elke hoop een tak stoppen? Misschien mooier wel dan de gebruikelijke plastic flessen die men wel eens in moestuinen ziet.
Een orakelkaart van de Vlier zat er niet tussen, wel een met een Madeliefje, het advies daarop? “Maak het leven simpeler !”( je aandacht niet aan te veel dingen tegelijk besteden.) Een wijze raad, dat zeker, maar gewoon werken tussen de bloemen is zo wie zo al een prima therapie.
Leen Verhoeven, april 2016
Vlier
